16 november 2008 t/m 30 januari 2009 - Hilde Foks, Voor Sonja "facetten"
Denkend aan haar kwam mijn nieuwe collectie tot stand

Dit voorjaar nam het leven afscheid van mijn moeder. Ze was hoogbejaard en nagenoeg blind.
In de afgelopen jaren verminderde de kwaliteit van haar leven gestaag. Vooral het afnemen van haar gezichtsvermogen was een groot leed. Haar hele leven had ze met grote teugen genoten van lezen, dans, toneel en theater, van kostuums, bloemen en kleuren, om maar wat visueels te noemen. Ze becommentarieerde het beleefde op een voor haar zo kenmerkende manier. Het was goed of het beviel haar niet. Ze was een prater, intelligent en strijdbaar, maar ook heel gevoelig en kwetsbaar. “Je kan je niet voorstellen wat het is om oud te worden” heeft ze verschillende keren gezegd. Ik voelde me machteloos.

De laatste jaren werd ze milder, meer berustend.
Het verlies van haar gezichtsvermogen was door geen ander zintuig enigszins te compenseren geweest. De buitenwereld verdween steeds meer en meer naar mate het licht afnam en de kleuren vervaagden. Haar beeld en blik keerden zich naar binnen, gevangen met haar gedachten. Ze zei: “Denken en overdenken dat is alles wat ik doe”.
Associatief, zo werkte haar geest. Gesprekken gingen vaak van de hak op de tak. De beelden rijkdom binnenin haar was enorm. En nu, nu kraakt de stilte!

Hilde Foks

20 jaar werk van Hilde Foks is samengevat in het boek:
“Hilde Foks sieraden/textiel 1986 – 2007”


Foto's: Wim van Alphen