GALERIE LOUS MARTIN is sinds 1 februari 2011 gesloten. Ik ben met pensioen, zie ook het kopje afscheidsexpositie.

Ik heb daarmee een lang tijdperk afgesloten van niet alleen dertig jaar zelf sieraden maken (tot 1996) maar me vooral ook inzetten voor het promoten van moderne sieraden:

Via Galerie Sieraad in Amsterdam, de eerste galerie voor moderne sieraden in Europa, ter wereld zelfs, die ik samen met Hans Appenzeller oprichtte (september 1969 tot april 1975). Daarna jaren via het bestuur van de VES (Vereniging van Edelsmeden en Sieraadontwerpers) en vervolgens vijftien jaar via Galerie Lous Martin te Delft (1996 tot begin 2011). Via beide galeries kon ik jonge sieraadvormgevers jarenlang een springplank bieden, velen daarvan werden bekend.

Wat bij mij altijd voorop heeft gestaan was: mensen in contact brengen met moderne sieraden, via een galerie met een lage drempel. Veel van mijn klanten leerde ik de hand van diverse vormgevers te herkennen en die begonnen ook andere sieradengaleries te bezoeken.

Vanaf de opening van mijn afscheidsexpositie kwam er een onafgebroken stroom van mensen langs om persoonlijk afscheid te nemen, dat was zeer hartverwarmend, dank jullie allemaal heel erg! Dit geeft aan dat ik voor enorm veel mensen iets betekend heb en dat maakt me blij.

Ik ga jullie, mijn vormgevers en klanten en mijn galerie zeker missen, maar wie weet zelf weer sieraden maken.

Mijn dochters blijven mijn mooiste sieraden, daar kwam 27 juni 2010 nog een prachtig pareltje bij, mijn kleindochter Bodil. Mijn dochter Renske Mijnheer (www.sirmovingimages.com) verzorgde jarenlang mijn website. Ze maakt echter al jaren mooie animatiefilmpjes.

Overname van mijn galerie is helaas niet gelukt maar inmiddels hebben Kadmium, Annelies Schröder, Galerie Fragile en Terra keramiek (allemaal in Delft en niet ver van elkaar) wat sieraden van 'mijn' vormgevers. Delft is een prachtige stad, dus de moeite waard eens van de een naar de ander te lopen!

Met dank aan Aly Cnossen voor de laatste foto’s!

Delft, 10-02-2011
Lous Martin

Afscheidskus van Leo Cahn